(Blog is eerder verschenen op 9-10-2013 op de site van The Milk Story)
Hoe is het om vier weken lang te eten als een jager-verzamelaar? Dat was de uitdaging die ik samen met enkele collega’s aanging toen
InnovatieNetwerk in het voorjaar het boek ‘Oergezond met oerdis’ uitbracht, geschreven door Karine Hoenderdos en Angela Severs.
De meningen van wetenschappers over wat gezond eten is, zijn sterk
verdeeld. Is linolzuur goed en moeten we verzadigd vet mijden? Of ligt
de oorzaak van onze welvaartsziekten in de toename van snelle
koolhydraten? De balans in onze voeding lijkt in ieder geval verdwenen.
We eten te veel en we eten voedsel waar ons lichaam eigenlijk niet op
berekend is, met gezondheidsproblemen als gevolg. Moeten we daarom niet
gaan kijken waar we als mens evolutionair vandaan komen? Biedt het dieet
van een jager-verzamelaar een oplossing voor een aantal chronische
ziekten, zoals diabetes? Of om in de woorden van de Groningse hoogleraar
Frits Muskiet te spreken: “U bent wat u eet, maar u moet weer worden
wat u at”.
Het volgen van het oerdieet van jagers-verzamelaars betekende niet dat
ik vier weken lang met een knuppel de bossen moest afstruinen naar iets
eetbaars. Maar wel een behoorlijk drastische wijziging van het menu:
geen suiker, granen en zuivel meer, want dat aten onze verre voorouders
niet. Maar wel volop groenten, fruit, vis, vlees, noten en eieren.
Liefst vers klaargemaakt natuurlijk. Dat betekende in mijn geval dat ik
de dag begon met een fruitsalade, gevolgd door een gebakken ei met spek
of een pannenkoek van amandelmeel, eieren en kokosmelk. ’s Middags een
flinke salade met een paar sardientjes of wat zalm. En ’s avonds twee
soorten groenten met een stukje vis of vlees en géén toetje. Als
tussendoortje nam ik cherrytomaatjes, een appel of een paar gedroogde
zuidvruchten, zoals dadels en vijgen. Koffie, pure chocolade en
alcoholische dranken passen wel in het Oerdis-dieet, mits met mate
geconsumeerd. Dus die luxe heb ik me gepermitteerd. Als echte zoetekauw
was vooral de koffie zonder melk en suiker even wennen.
Ik moet zeggen, het was prima vol te houden. En als je even zoekt op
internet zijn er talloze sites met de heerlijkste oerdisgerechten te
vinden. Ik voelde me er ook uitstekend bij en het meest tastbare effect
was een blijvende gewichtsvermindering van 5 kg en het wegblijven van de
‘after lunch dip’, waarschijnlijk omdat mijn bloedsuikerspiegel door de
afwezigheid van snelle koolhydraten minder fluctueerde. Ik heb na de
vier intensieve oerdisweken besloten om het oerdieet grotendeels vol te
houden, maar her en der een beetje te smokkelen. Want sommige dingen
miste ik toch wel: met name versgebakken brood, yoghurt en een lekker
stukje kaas.
Tja, en dan komen we bij de zuivel. Ik hoor en lees voortdurend
tegenstrijdige geluiden over de gezondheidseffecten van zuivel. “Zuivel
is een rijke bron van ingrediënten met positieve gezondheidseffecten.
Calcium, vitamine A, B6, B12 en D, eiwit, fosfor en mineralen. Zuivel is
belangrijk voor je lijf”, lees ik op een door de zuivelindustrie
gesponsorde internetsite. “Zuivel zorgt voor een toename in botbreuken,
prostaatkanker en borstkanker, is moeilijk verteerbaar en zorgt bij een
kleinere groep voor allergische reacties. Melk is voor baby’s, niet voor
volwassenen”, lees ik dan weer op kritische sites, waarvan de
onderbouwing moeilijk te verifiëren valt. Maar ook in het boek ‘De
Voedselzandloper’ van Kris Verburgh dat heel wat Nederlanders hebben
aangeschaft.
Als niet-voedingskundige blijf ik in totale verwarring achter. Ik
trek daarom maar mijn eigen plan: meer groenten, fruit, vis en noten,
minder graan, zuivel en suiker. Maar een bakje yoghurt met havermout en
een stukje kaas bij de borrel ’s avonds, blijf ik met smaak eten.
Meer lezen: www.oerdis.nl, www.thepaleodiet.com
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten