Buurtmoestuinen

Vandaag in Dordrecht geweest bij een bijeenkomst over buurtmoestuinen in de krachtwijk Crabbenhof. Wat een enthousiasme spatte daarvan af. Buurtwerkster Aliek was de drijvende kracht. Samen met een paar anderen heeft zij het idee van een buurtmoestuin vormgegeven en gelukkig was er een woningbouwcorporatie die er wel wat in zag en mee is gaan doen. O.a. door grond beschikbaar te stellen. Het leuke was dat het buurthuis - via de moestuinen - mensen actief kreeg die nog nooit het buurthuis waren binnengekomen. Dit waren voornamelijk allochtonen die de Nederlandse taal niet spraken. Via het moestuinproject, heeft Aliek ze toch weten te bereiken en ze zijn zelfs op taalcursus gegaan. Ook Lily uit Delft had een mooi verhaal over een buurtmoestuin. Zij leefde met 32 nationaliteiten vlak bij elkaar en heeft - wederom met hulp van een woningbouwcorporatie - een moestuin opgezet midden tussen de flats. Zij was zelf geboren in Papoea Nieuw-Guinea en ze moest erg denken aan de tuinen die haar moeder vroeger had. Vandaar de naam Moe's tuin.
Mijn presentatie over de relatie tussen buurtmoestuinen en het LNV-beleid staat hier.

Verbinding stad-platteland

Woensdag 10 juni organiseerde de Stuurgroep Landbouwinnovatie Brabant (LIB) een themadiscussie over de relatie stad-platteland. We waren te gast bij de Philips Fruittuin in Eindhoven, een fruitbedrijf dat midden in Eindhoven ligt en dat vroeger eigendom was van Philips. Carlos Faes, de eigenaar van de fruittuin, hield een enthousiast verhaal hoe hij en zijn vrouw Anneke de boomgaard hebben uitgebouwd tot een multifunctioneel bedrijf. Carlos heeft twee passies: kwalitatief goed fruit telen op een zo duurzaam mogelijke manier en mensen vertellen hoe voedsel wordt verbouwd. Naast het telen van fruit, geven Carlos en Anneke excursies, verkopen ze streekproducten in de Landwinkel en runnen ze sinds september een pannenkoekenrestaurant. Anneke noemt het geven van excursies 'Calimero-marketing'. Door haar enthousiaste verhaal te vertellen aan schoolklassen, komen de kinderen later met de ouders weer terug om een pannenkoek te eten.
Een ander opvallend initiatief van de avond was dat van Hutten Catering. Zij zijn van plan om een groot deel van hun producten van dichtbij te gaan betrekken, dat wil zeggen van Brabantse bodem. In het restaurant De Raadskelder proberen ze dit concept uit door hier alleen streekproducten te serveren. Ik heb een waardebon voor een gratis diner gekregen, dus wie een keer mee wil ...

Wandelen zonder auto's op de dijk

Vandaag was de dijk in Culemborg even voor een klein deel autovrij. Vorig jaar heeft de gemeenteraad besloten dat organisaties in Culemborg enkele zondagen per jaar de dijk mogen laten afsluiten voor een activiteit. Milieudefensie Culemborg heeft hier gebruik van gemaakt door een kunst- en wandelroute te maken.
Ik heb van het recht om autovrij te wandelen graag gebruik gemaakt. Samen met mijn dochter heb ik een stukje gewandeld, genoten van het landschap en tussendoor bij elke lantaarnpaal een gedicht gelezen. Voor haar (11 jaar) een beetje moeilijk en de eerlijkheid gebiedt dat de betekenis van de meeste gedichten mij ook niet helemaal duidelijk was. Maar dat mocht de pret niet drukken. Van mij mag de dijk elke zondag, of beter nog permanent worden afgesloten voor gemotoriseerd verkeer.

 

Inspirerende klimaatactivist

 
Gisteren hield Wijnand Duyvendak een inleiding in Culemborg over klimaat. De aanleiding was de uitreiking van twee groene lintjes in het kader van Wereld Milieudag. Ik was erg onder de indruk van zijn verhaal. Wijnand gaf eerst met een aantal voorbeelden aan dat het klimaatprobleem urgenter is dan menigeen denkt. Ook hijzelf dacht een aantal jaren geleden nog dat het klimaatprobleem iets is van de volgende generatie. Maar met het recente risico op het smelten van de Noordpool, het ontdooien van het permafrost in Siberië en het verdwijnen van grote gletsjers is het probleem acuter dan ooit. Wrang is dat vooral ontwikkelingslanden de effecten zullen merken. Niet zozeer door het stijgen van de zeespiegel, maar door het schaarser worden van water voor drinkwater en voor de voedselvoorziening.
En toch blijft Wijnand optimistisch. Hij ziet grote veranderingen bij mensen, hij ziet mogelijkheden in de techniek en hij ziet dat landen zich anders gaan opstellen. Grote vraag is of het mogelijk is om met alle landen gezamenlijk tot afspraken te komen. Binnen vijf jaar moet er een scherpe daling van de CO2-emissie zijn bereikt. Kopenhagen in december van dit jaar is een eerste test. Als het niet lukt, dan blijft het kortetermijnbelang overwegen. Dat geldt op individueel niveau ("Ik ga geen kleinere auto rijden, als mijn buurman wel een grote heeft"), als op nationaal niveau ("Een accijns op fossiele energie leidt tot concurrentievervalsing als we het niet met z'n allen doen").
Ik ben een geboren optimist en ik vind ook dat we met z'n allen meer kunnen doen aan energiebesparing en aan duurzame energie, maar ik zie ook een enorme gloeiende plaat waar al onze druppels op terechtkomen. Zeker als ik denk dat de nieuwe industrielanden nog sterk zullen groeien en dat het voor westerse landen moeilijk zal zijn om in te leveren. Maar we kunnen niet niets doen. Al is het alleen maar om onze kinderen en kleinkinderen recht in de ogen te kunnen blijven kijken.

Stembureau 10

Gisteren een nieuwe ervaring gehad: lid zijn van stembureau 10. Het was leuker dan ik dacht. Vooral na half zes was het lekker druk en na 7 uur begon ook het lokale accordeonorkest in de ruimte naast het stemlokaal deuntjes uit de jaren 50 te spelen. Mijn collega-stembureaulid van 75 vond dat zeer aangenaam en ook de stemmers hadden de neiging om spontaan een dansje te maken. Kortom, het feest van de democratie!
Maar stemmen blijft een serieuze zaak en vooral het stemmen tellen moet serieus worden aangepakt. We kregen hulp van een kiezer en ook Marie-Bé en Eline kwamen meetellen. Democratie met de paplepel, zullen we maar zeggen.
De uitslag was als volgt (in volgorde van grootte):
- PVV 130 stemmen (16,3%)
- CDA 116 stemmen (14,5%)
- VVD 112 stemmen (14,0%)
- D66 110 stemmen (13,8%
- PvdA 106 stemmen (13,3%)
- GroenLinks 100 stemmen (12,5%)
- SP 56 stemmen (7%)
- CU/SGP 32 stemmen (4%
- Partij voor de Dieren 21 stemmen (2,6%)

Teleurstellend dat de PVV de grootste partij is geworden. Leuk dat GroenLinks er een zetel bij heeft en op 3 uitkomt. Grote vraag is natuurlijk wat deze stemverdeling voor consequenties heeft voor de gemeenteraadsverkiezingen in 2010. Met name wat de PVV-stemmers gaan doen.

Meditatief flyeren

Gisteren de laatste GroenLinks verkiezingskrantjes rondgebracht in mijn eigen buurt. Een geestdodende activiteit? Ik vond het ontspannend en soms bijna meditatief: complete aandacht voor de brievenbus en geen kans om aan andere zaken te denken.

Het begint inderdaad met de brievenbus: waar zit-ie? Gewoon in de deur of als aparte box aan het begin van de oprit of naast de deur. Vervolgens, hoe gaat-ie open en glijdt de folder gemakkelijk naar binnen of moet je met je andere hand eerst nog die vervelende tochtborstels wegduwen? En wat te doen met ´ja, nee´ of ´nee, nee´stickers? De partijlijn is bij ‘ja, nee’ wel een folder in de bus en bij ‘nee, nee’ geen, dus daar houd ik me braaf aan.

Dan de vraag: “Hoe vul ik de brievenbussen zo efficiënt mogelijk? De fiets aan het eind van de straat laten staan en alles lopend doen? Of de fiets toch meenemen, zodat de afstanden tussendoor fietsend kunnen worden afgelegd. Hoe zouden ervaren krantenbezorgers dat doen?

Ten slotte de vraag: “Woont hier een potentiële GroenLinks stemmer of niet?” Bij tuinen met louter grinttegels en die meer lijken op een gemeentelijke begraafplaats, is het waarschijnlijke antwoord ‘nee’. Idem bij huizen waar twee auto’s op de oprit staan of waar de auto erg groot is uitgevallen. Maar dan toch die twijfel als blijkt dat er bij de voordeur een sticker met ‘Campaign voor Tibet’ is bevestigd. Of als de dochter des huizes vriendelijk lachend de folder in ontvangst neemt. Dan is de meditatie even verbroken ;-)

Zaaipret

[eerder gepubliceerd op 19-5-2009]

Ik kreeg vandaag een mail over een leuk initiatief van een groep mensen in Zaandam die ook zijn aangesloten bij Proeftuin Amsterdam: ZAAIPRET

ZaaiPret biedt allerlei biologische zaden, die je in en rond huis zaait. Door zelf een deel van je groenten en kruiden te zaaien beleven mensen de lol van zelf telen en beperk ze ook het aantal vervoerskilometers van etenswaren. Vanaf vandaag is de website van ZaaiPret online. Op de website vind je informatie over hoe je de zaden kweekt en recepten om het gezonde resultaat lekker op te eten. Je kunt kiezen uit vier pakketten: Geur, Stoer, Feest en Snel.

Een mooie manier om mensen zo ver te krijgen dat ze weer zelf groenten en kruiden gaan telen.

Restaurant op het land

[eerder gepubliceerd op 17-5-2009]


Vandaag was de eerste try-out van het 'restaurant op het land' op het C4Real-festival op de stadsboerderij Caetshage in Culemborg. Dit is een initiatief van een aantal koks en de stadsboeren van Caetshage. Het is de bedoeling dat het restaurant op het land zich met de seizoenen mee verplaatst over het land. In een cyclus van zaaien, oogsten, bereiden en eten verschijnt het restaurant steeds op een andere plek in het land. Het lege veld is de ondergrond voor de tafels en stoelen, het gewas vormt de basis voor het menu. De ingrediënten worden geteeld door de boeren van Caetshage en de gerechten bereid door koks uit de buurt.

Een mooi initiatief en een leuke manier om mensen kennis te laten maken met producten van het seizoen! Meer info op de site van Restaurant op het land

De zoveelste talentenjacht?

[eerder gepubliceerd op 5-5-2009]

Je wordt op TV de laatste tijd doodgegooid met talentenjachten: Idols, X-factor, etc. Ze kunnen me nauwelijks boeien. Vaak staat de jury meer in de spotlights dan de artiesten en de presentatoren/trices zijn slaapverwekkend.Maar ik maak een grote uitzondering voor Britain Got's Talent. Ook hier wordt de kijker uiteraard gemanipuleerd en zijn de verbaasde reacties van de juryleden fake, maar toch blijft de puurheid van het optreden de boventoon voeren. De eerste aflevering was meteen een hit met Susan Boyle. Direct het meest bekeken fragment op YouTube. Afgelopen zaterdag was het de beurt aan Jamie Pugh, een pizzabezorger die podiumvrees heeft. Ik houd het niet droog als ik die man "Bring me home" uit Les Miserables hoor zingen. Ook al is de podiumvrees aangedikt en wellicht deels fake (zoals direct het commentaar was), de muziek en de uitvoering emotioneert me. Ik houd het op de puurheid van de muziek en de puurheid van de emotie die Jamie Pugh uitstraalt

Nieuwe vormen van politiek

[eerder gepubliceerd op 4-5-2009]

De Raad voor het Openbaar Bestuur (ROB) heeft geadviseerd om partijen die geen leden hebben, maar donateurs (zoals Trots op Nederland en de PVV) ook overheidssubsidie te geven (zie de site van de ROB). Argument is dat deze 'partijen' ook laten zien dat ze draagvlak hebben in de maatschappij als ze donateurs hebben in plaats van leden.Ik ben het met de ROB eens dat politieke partijen nieuwe verbindingen met de samenleving moeten aangaan. Ik vind ook dat de huidige vorm van politieke partijen, waarbij leden het voor het zeggen hebben, zijn langste tijd gehad heeft. Slechts enkele procenten van de Nederlandse bevolking is lid van een politieke partij en daar weer een selectie van is actief lid en bepaalt politiek programma en kandidatenlijsten. Dat moet in deze tijd van nieuwe sociale netwerken en internet communities toch anders kunnen. Waarom kunnen kiezers zich bijvoorbeeld niet registreren als sympathisant en via netwerken meediscussiëren over onderwerpen die hun nauw aan het hart liggen? Of waarom kunnen deze sympathisanten ook niet meebeslissen over partijprogramma en kandidatenlijsten? De drempel om mee te praten moet veel lager worden. Veel mensen hebben geen zin om hun stem te laten horen in vergaderzaaltjes. Internet biedt hier veel meer mogelijkheden voor. Ik heb zelf onlangs een ning geopend voor leden van GroenLinks in Culemborg (alleen op uitnodiging), waarmee we als fractie de vergaderingen van de gemeenteraad voorbereiden, moties maken, meningen polsen. Eerst was de ning alleen toegankelijk voor (steun)fractie en bestuur, maar sinds kort voor alle leden van GroenLinks in Culemborg. Ben benieuwd of dit tot een grotere betrokkenheid van de leden leidt.Ik ondersteun dus het advies van de ROB over nieuwe vormen van binding tussen politiek en samenleving, maar ik ben het niet eens met de ROB dat donateurs worden gelijkgesteld aan leden. Het is dan net of het geld dat iemand geeft de doorslag geeft en niet de kracht van de argumenten. En van dat laatste moeten we het toch hebben.